ATELYEM – MY WORKSHOP
Elektronik benim için orta okuldan bu yana bir oyun alanı – hobi olmuştur. O zamanlardan bu yana daima evin bir köşesinde bir atölyem oldu.
Sadece elektronik değil fizik ve kimya da ilgi alanıma girdiğinden epeyi karmaşık, sesli ve bazan kokulu-dumanlı köşeler olurdu buraları. Annem bir şeye benzetemediği alet edevatıma pek el sürmezdi.
Çalışmaya başladıktan sonra faaliyet alanını biraz daraltıp elektronikle sınırladım. (Ömerli’de yaptığım ev ve inşaat faaliyetlerini saymıyorum.)
Evlenince, eşim evdeki dağınıklığa -bana tahsis edilmiş birkaç metrekare içinde dahi olsa- daha az tolerans gösterdiğinden bu işler zorlaştı.
Sonunda 2017 de emekli olduğumda kendime bir hobi atölyesi yapmaya karar verdim ve yaptım da. Maltepe’de babamın inşaat artığı malzemelerini depoladığı 15-20 metrekarelik bir depoyu temizleyerek, ahşap tezgah ve masalar yaptım. Kendime mekanik, gürültülü ve toz çıkaran çalışmalarımı yürüteceğim bir sığınak oluşturdum. Esnaftan ziyaretçilerim de geliyor, çay içip sohbet ediyoruz, keyifli oluyor
.
Bu atölye dediğim gibi, mekanik çalışmalar için. Yaptığım cihazların prototip kutuları, baskılı devreleri, içinde kesme biçme yapıştırma olan her şey burada olup bitiyor. Epeyi bir marangoz aletim de var. kaba saba marangozluk işlerini de burada yapıyorum, tabi kapının dışında.
Bu arada, atölyemi 4-5 tane kedi ile paylaşır durumdayım. Ben el koymadan önce kendiler burada barınıyorlarmış, kışın soğuğunda kapı dışarı edemedim. Havalar ısınınca daha az tolerans gösteriyorum ama burayı bayağı sahiplenmiş oldukları da apaçık. Bunların hamisi olan Aydın amcamı dişilerinin kısırlaştırılması konusunda ikna ettim. Ne de olsa ev sahibiyim, üremeleri konusunda söz sahibiyim değil mi? Neyse ergin durumda olan ikisini kısırlaştırdık.
Ama henüz çok genç olan – bir yaşının altında- bir kara dilberi sonraya bırakmıştık. Meğersem kerata sağda solda flört ediyormuş. Hamile kaldı, bizi gafil avladı ve 3 yavru dünyaya getirdi.
Güya yaz geldi diye atölyeye sokmuyordum ama mecburen bebekler ve annelerini ağırlamak zorunda kaldım. Yavrular büyüyene kadar böyle.
Şimdi bunlar da büyüyecek, hem analarını hem bunların dişi olanlarını kısırlaştıracağım. Kısır da olsalar, kızışma zamanı kapıma gelen kazanovalarla kovalamaca oynayacağız. Başa gelen çekilir ne yapayım.
Atelye’deki ahşap işlerini (Masa-çalışma tezgahı vb.) babamın inşaat artığı çürümekte olan kerestelerini kullanarak yaptım. 4-5 hafta sürdü. Komşu esnaftan epey takdir topladım diyebilirim
Keşke Önce-Sonra diye fotoğraf çekseymişim.
Elektronik devre tasarımı montajı, testi vb. gibi temiz işleri gene evde yapmaya devam ediyorum. Hanım tozun gürültünün büyüğünü sürgün ettiğinden memnun, bu kadarına da ses etmiyor. Çalışmalarımın çok büyük bölümü yazılım geliştirme ve kodlama olduğundan o işleri salonda koltukta otururken bile yapabiliyorum.
Gene de evdeki köşemde üzeri zaman zaman bayağı kalabalıklaşan masadan ibaret bir elektronik atölyem var.
Burada STM32F103 ve ESP8266/32 tabanlı akıllı cihazlar geliştiriyorum. Sıradışı bir şey yapma iddiamı çoktan geride bıraktım. Parlak bir fikir olduğu düşüncesi ile haftalarca çalışıp geliştirdiğim cihazların aynısı ya da benzerlerini Çinlilerin üç kuruşa internette sattıklarını görmekten sıkıldım.
Bu saatten sonraki iddiam “ben de yapabiliyorum” diyebilmek ve sürekli olarak yeni şeyler öğrenmekten ibaret. Enerjimin herşeyi öğrenmeye yetmeyeceğini de artık kabul ettiğimden belirli bir mikroişlemciye odaklanarak, belirli kodlama ve tasarım platformlarını kullanarak devam ediyorum. Aksi halde tüm gelişmeleri takip etmeye kalkarsam darmadağın olacağımı farkettim.
Bu nedenle ucuz ama yetenekli bir mikroişlemci olan STM32F103 ü seçtim, kablosuz internet fonksiyonları ve IOT için de ESP8266/32 de karar kıldım. Programlama için gömülü sistemlerde C ile, kullanıcı arayüzü ve PC üzerindeki uygulamalar için PYTHON ile çalışıyorum, işletim sistemi olarak MacOS, WINDOWS ve LINUX üzerinde çalışıyorum. C programlama için KEIL MDK platformunu, ESP söz konusu olduğunda da ARDUINO yu kullanıyorum. Internet ve WEB için HTML ve JAVA da gerekiyor. Arada Raspberry Pi’ye de el atmam gerekiyor ama epeydir elimi sürmedim.
Güncelleme – Ocak 2020 : C dilinde uygulama geliştirmek için KEIL kullanmıyorum. Artık STM32 Cube IDE kullanıyorum.
Çizim ve mekanik tasarımda EAGLE (E Şema ve PCB), Fusion360 (mekanik tasarım), Inkscape (çizim-CNC için Gerber kod üretimi) kullanıyorum.
Güncelleme 2019 : CNC ile PCB üzeriminde kullanılacak Gerber kodları için artık Carbide Copper yazılımını kullanıyorum. Bu iş için artık Inkscape’e gerek kalmıyor.
Bu sınırlamalarla dahi herşeyi ayrıntıları ile öğrenmek mümkün olmuyor. Hatta bir süre el atmasam öğrendiklerimi unutup, gerektiğinde hatırlamak için yeniden ders çalışmam gerekiyor.
Evet, olanaklarımız bu kadar, aslında ihtiyaç duyduğum herşeyim var. Bir şeyleri yapamıyorsam tek mazeretim zaman yetmezliği ya da tembelliktir.
Ben de hep şuyum varsa da bu gerek olacak diye hep kendimi yetersiz hissediyordum. Çalışmalarım hep yarım kalıyordu. Kendim de yapabilirim dediysem de pic programlayıcıyı yapamadım.
Şimdi de geçen sene aldığım stm32f407vg geliştirme kartıyla uygulama geliştirmek için üç gündür programlar yüklemeye çalışıyorum.
İsmail Emre Bey tekrar merhaba,
Sitemi ziyaret ettiklerinde birkaç cümle ile de olsa mesaj bırakanları seviyorum. Fazla bir beklentim olmasa da birilerinin okuduğunu görmek hoşuma gidiyor.
Hele benden yardım isteyenlerin çoğunun istediklerini aldıktan sonra dönüp bir teşekkür bile etmediklerini gördükçe bunun değeri çok artıyor.
STM32F103 ile çalışıyor da olsam yardımcı olabileceğimi hissettiğiniz her konuda memnuniyetle destek veririm.
Son zamanlarda Blog sitesiyle fazla ilgilenemedim, daha öncelikli bazı işler vardı.
Selamlarımla,
Standalone CNC çalışması ararken bloğunuzu tesadüfen gördüm . Çalışmalarınızı paylaştığınız için teşekkürler. Ben makina mühendisiyim ama elektronik de hobilerim arasında . Günümüzde o kadar büyük bir bilgi bombardımanı altındayız ki hevesi olan bir insan için vaktini 24 saat PC başında birşeyleri öğrenmekle geçirebilir insan. Ama dediğiniz gibi bir konuya odaklanmak lazım yoksa ortaya birşey çıkarmak mümkün olmuyor buda insanın hevesini kırıyor tabiki.
Selçuk bey öncelikle saygılarımı sunuyorum.
web sitenizi yeni keşfettim. Sizinle aynı ortamlarda çok bulunduk ancak farklı bölümlerde çalıştığımız için samimiyetimiz olmadı.
Ben 1979 ve 1981 yıllarında ARLA’da stajlarımı siz ağabeylerimin yanında yaptım.Daha sonra 1985 yılında Gül hanıma bağlı RL projelendirme bölümünde Teletaş da çalışmaya başladım .1999 yılında Alcatel den ayrılarak Telsim’de çalışmaya başladım. Maalesef Teletaş’da başımıza gelen Telsimde de yakamızı bırakmadı ve Vodafone tarafından satın alınarak yine hevesimiz kırıldı. 2010 da yeni yönetimle anlaşamayarak emekli oldum.
Şu an Levent projesinde de çalışmış Telsimde de birlikte çalıştığımız girişimci bir arkadaşımın (Mehmet Beyaz) kurduğu yazılım şirketi TTG de hafif bir çalışma temposu ile devam ediyorum.
Bizde bazı hobi çalışmaları yapmaya çalışıyoruz. Müsait olduğunuzda şirketimizi ziyaret etmenizden mutluluk duyarız.
Saygı ve sevgilerimle
Selçuk Bey, merhabalar.
Eski dostlardan haber almak güzel. Adınızı hatırlıyorum, ama dediğiniz gibi aynı projelerde ve bölümlerde çalışmadığımızdan pek temasımız olmamıştı.
Halen faal olan arkadaşlarımın yaptıklarını ve genel olarak elektronik endüstrisinde olan bitenleri izlemekten keyif alıyorum, yerinde görmek fırsatım olduğunda da kaçırmadan değerlendiriyorum.
Şu belayı başımızdan savar savmaz mutlaka sizi ararım.
Selamlarımla,
Merhaba Selçuk Bey;
Birkaç yıldır, özellikle PTT Arla ve Teletaş ile ilgili anılarınız dolayısıyla takipteyim blogunuzu. Çocukluğum adı geçen tesislerin yakınında geçtiği için uzaktan hayran hayran izlerdim. Bu koca devlet yatırımının boş arazi gibi parsel parsel satılıp yok edilişine bizzat tanık oldum…
Hazırladığınız bu blog/site çok kıymetli. Size emekleriniz için teşekkür etmek istiyorum. Sadece anılarınızı paylaştığınız için değil, üreten bir Türkiye için hayat boyu samimiyetle çalıştığınız ve hepimiz adına hayaller kurduğunuz için.
Atelyenizin Maltepe’de olduğunu yazmışsınız. Benim de işyerim Maltepe’de. Eğer denk düşürebilirsek ve sizin için de uygunsa sizi kendi yerinizde ziyaret etmek isterim. Elektronik posta adresim mesaj içinde size görünüyor olmalı, o adres üzerinden dilediğiniz zaman bana ulaşabilirsiniz.
Sağlık ve güzellikler dilerim.
Andaç Bey yazılarımı beğenmenize sevindim. Ayrıca bunu dile getirmeniz beni çok mutlu etti. Teşekkür ediyorum.
Elektronik ve tasarım çalışmalarımı evde yürütüyorum. Maltepe’deki atölyeye özellikle salgın başlangıcından bu yana çok seyrek gidiyorum.
Bu gidişler parça üretimine yönelik oluyor.( Toz ve gürültü çıkaran, evde yapılamayacak işler.)
Havalar biraz daha ısındıktan sonraki gidişlerimde size mail atarım, yeni dostlar kazanmak hayata renk katar.
Selamlarımla,